Twee recente onderzoeken gaan in op vastgoed voor de buurt. De één toont mooie voorbeelden van wat corporaties (met weinig geld) kunnen. De ander betreft een onderzoek naar buurtinitiatieven in leegstaand vastgoed. De publicatie ‘Vastgoed voor de buurt; corporaties investeren in leefbaarheid’ van Platform 31 en De Vernieuwde Stad geeft allereerst een overzicht van de ontwikkelingen rond buurtvoorzieningen; van Volkshuis, naar MFA’s, naar de sociale pop-up infrastructuur. Vastgoed van scholen en verzorgingshuizen, die ook als buurtvoorziening dienst kunnen doen, blijven buiten beschouwing. Inspiratie voor prestatieafspraken Leegstand voor maatschappelijke initiatieven Het is de ‘schuld’ van de regels Onderzoek voegt weinig toe Pieter Lieffering van het Ministerie van BZK wijst op de oplossing van maatschappelijk aanbesteden en het indicatieve karakter van het onderzoek. Vooral de behoefte aan experimenteerruimte vindt hij een waardevol inzicht: “Dat sluit goed aan bij het standpunt dat minister Plasterk al richting Tweede Kamer heeft verwoord en kan verder in experimenten worden uitgewerkt.” Meer informatie Bouwstenen activiteiten 
Variatie aan voorbeelden
Het belangrijkste onderdeel van dit onderzoek wordt gevormd door de beschrijving van 20 uiteenlopende voorbeelden van buurtvoorzieningen waar corporaties een rol hebben gespeeld. Daarbij wordt ook ingegaan op de kosten en opbrengsten van de initiatieven. Het geheel geeft een beeld dat corporaties veel kunnen voor weinig. Wel jammer dat de kosten en (maatschappelijke) opbrengsten niet óók in de analyse zijn betrokken.
De voorbeelden zijn vooral bedoeld ter inspiratie; ze vormen samen een staalkaart van wat corporaties samen met anderen kunnen. De publicatie is bedoeld als inspiratie voor het maken van prestatieafspraken tussen gemeenten, woningcorporaties en huurdersorganisaties.
Het tweede (kwalitatieve) onderzoek betreft ‘Buurtrechten en leegstaand vastgoed’. In dat kader zijn in opdracht van het ministerie van BZK door Bureau Veldkamp gesprekken gevoerd met zowel initiatiefnemers als vastgoedbezitters. Doel van het onderzoek was om te achterhalen op welke manier gestimuleerd kan worden leegstaand vastgoed in te zetten ten behoeve van maatschappelijke initiatieven. Daarbij is ingezoomd op de volgende vier opties:
Het beeld dat uit het onderzoek naar voren komt is niet eenduidig. Slechts op één punt vonden initiatiefnemers en vastgoedbezitters elkaar: ze willen minder regels door regels te schrappen en/of tijdelijk niet van toepassing te verklaren. Het kunnen afwijken van de drank- en horecawetgeving en de daarmee samenhangende regels, bijvoorbeeld de openingstijden, worden daarbij het meest genoemd. Maar het gaat ook om bouwregelgeving op het gebied van brandveiligheid en regelgeving rond leegstandsbeheer. Ook de sollicitatieplicht voor vrijwilligers in een buurthuis zit wel eens in de weg.
De in het onderzoek genoemde belemmeringen in de sfeer van het bestemmingsplan en Wet Markt & Overheid blijven abstract. Wat hindert er precies? En hoe verhouden de oplossingen zich met initiatieven van mensen die een boterham proberen te verdienen in het reguliere circuit? Zeker tegen het licht van de 20 eerder genoemde voorbeelden en alles wat we al over buurtinitiatieven en het gebruik van vastgoed weten, voegt dit onderzoek weinig toe.
Buurtrechten niet uitgewerkt
Zeer opmerkelijk is dat het begrip ‘buurtrechten’ wel in de titel staat, maar in het rapport verder niet voorkomt of wordt uitgelegd. De lezer wordt blij gemaakt met een dooie mus, vindt Thijs van Mierlo van de LSA, landelijke samenwerkingsverband actieve bewoners. “En geen van de varianten lijkt op het ‘right to bid’. Er wordt alleen gesproken over maatregelen om regels en procedures wat meer vloeibaar te maken.”
Snel naar
Copyright 2022· All rights reserved
Reactie toevoegen